Gisteravond was ik doodmoe. Toen ik nog even naar het toiletgebouw ging liep ik te klappertanden, Meestal is dat geen goed teken en duidt dat op een beginnende koorts. Ik was om negen uur al naar bed gegaan. Om een uur of één werd ik nat van het zweet en met koorts wakker. Voor dit soort gevallen heb ik altijd een penicillinekuur bij me en ik stond dan ook in tweestrijd of ik daar wel niet mee moest beginnen. Van het ziekenhuis moet ik daarmee starten als ik meer dan 37.5 graden koorts heb. Nu had ik geen thermometer meegenomen maar ik kon wel voelen dat ik hoge koorts had. Dus ben ik toch maar met de medicijnen begonnen. Ondanks de koorts en het zweten heb ik toch nog redelijk goed geslapen. Toen ik vanmorgen om half negen wakker werd was de koorts verdwenen.
Het is vandaag een dag met veel regenbuien die bijna allemaal gepaard gaan met onweer. Op zich niet zo erg, want nu kan ik mooi even uitzieken.
Als ik dit schrijf is het inmiddels avond en voel ik me alweer een heel stuk beter. Alleen het eten en drinken smaken een beetje vreemd. Inmiddels is de lucht weer helemaal blauw en is de wind gaan liggen. Ada is pannenkoeken aan het bakken. Die zullen ongetwijfeld goed smaken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten